એક સમય હતો જ્યારે મોગલ સલ્તનતના આક્રમણોને કારણે નવાનગર પર ઈસ્લામિક ધ્વજ ફરકતાં હતાં. સામાન્યથી માંડી સરકારી કામકાજમાં પણ ઈસ્લામની અસર અને દખલ વર્તાતી હતી. તે સમયે અહીંના રાજ્યતંત્રની કેટલીક વિધિઓ કાજીઓના હાથમાં હતી. કેટલાક સરકારી કામોમાં ખતપત્રો પર કાજી ચકલામાં વસતાં કાજીઓની ‘મહોર’ ફરજિયાત હતી અને કાજીઓ વહિવટી મહોર મારવા માટે એક કોરી લાગો લેતાં. આ લાગાથી સમગ્ર હિન્દુ અને મુસ્લિમ પ્રજા ત્રાસી ગઈ હતી, પરંતુ કાજીના વર્ચસ્વને પડકારવાની હિંમત કોઈનામાં ન હતી. પણ કાજીઓની આ દૂષીત નીતિને ૧૯૩૬માં એક ગૌરવશાળી વ્યક્તિએ જબરદસ્ત પડકાર ફેંક્યો. એ હતા જામનગરનાં રાજા રણજીતસિંહ. તેમણે કડક શબ્દોમાં હાક મારી, "અમારા રાજમાં કામ કરવા માટે વિધર્મી-વિદેશી સંસ્કૃતિના લોકોની મહોરની કોઈ જરૂર નથી. આમ કહી તેના એક ઝાટકે એ પ્રથા નાબૂદ કરી દીધી હતી. જામનગરનાં જામરણજીતસિંહની રાષ્ટ્રભક્તિ અને સ્વદેશાભિમાન માટે આજે પણ સૌને ગર્વ છે.
No comments:
Post a Comment